تیونینگ و مزایای آن

مزایای تیونینگ ECU ( ریمپ ) چیست؟

ممکن است این سوال برای خیلی ها پیش آید که اصلا ریمپ «ای سی یو» دارای چه مزیت ها و چه ویژگی های است که باعث ترغیب به استفاده نمودن از آن می شود؟! در این مقاله پاسخ به این پرسش مورد بررسی قرار خواهد گرفت. به شما هم پیشنهاد می کنیم که اگر دوست دارید بیشتر با این قطعه آشنا شوید حتما از مزایای ان نیز اطلاع کافی را کسب نمایید .

فروشگاه اینترنتی قطعات و لوازم مصرفی خودرو کارکالا

فروش انواع فیلتر روغن فیلتر هوا فیلتر کابین و فیلتر بنزین های فابریک خودروهای ایرانی و وارداتی

فروش انواع روغن موتور های ایرانی و خارجی

فروش انواع لنت ترمز،شمع خودرو،تیغه برف پاک کن،مکمل سوخت 

اسپری های خوشبو کننده تمیز کننده و براق کننده خودرو

انواع پولیش واکس و شوینده های خودرو

اخبار روز خودرو ایران و جهان

نکات آموزشی مربوط به خودرو

مقالات خودرو

جهت بازدید از سایت سفارش دهی و یا اطلاع از اخرین تخفیفات به سایت کارکالا مراجعه کنید

لینک سایت: WWW.CARKALA.COM

همچنین از اینستای ما دیدن کنیدو هر روز با مطالب سرگرم کننده و آموزشی مربوط به خودرو همراه باشید

اینستا گرام: CARKALASITE@

چگونه طول عمر صفحه کلاچ خودروی را افزایش دهیم

کلاچ وسیله ایست که وظیفه ی انتقال نیرو به صورت قطع و وصل از موتور به جعبه دنده گیربکس را بر عهده دارد و با کلاچ کردن می توان رابطه بین موتور و جعبه دنده را برای مدت کوتاهی قطع کرد و بعد  از رها کردن کلاچ, دوباره آن را برقرار کرد.

در صنعت اتومبیل در بخش انتقال قدرت، سیستم کلاچ به عنوان یکی از مهم ترین و اصلی ترین مجموعه‌ها مطرح شده است و عملکرد درست و مناسب آن، تاثیر مستقیمی روی عملکرد اتومبیل و من جمله بخش تولیدکننده قدرت (موتور) و بخش انتقال نیروی محرکه (جعبه دنده، میله گاردان، دیفرانسیل، پلوس‌ها و…) را دارا میباشد و در صورت بروز ایراد و مشکل در این سیستم ـ چه بسا کوچک ـ عملکرد خودروی شما با مشکل مواجه خواهد شد.

اصل پایه‌ی کنترل کلاچ این است که با فشار دادن پدال به کف ماشین با پای چپ آن را کاملاً غیر درگیر کرده و سپس با برداشتن پا از پدال دوباره آن را درگیر کنیم. با انجام این پروسه می‌توانید به نرمی دنده‌ها را تعویض کنید و از خوردن دنده‌ها به همدیگر جلوگیری کنید.

اگرچه این‌یک اصل پایه بوده اما اوقاتی هست که شما باید به کلاچ اجازه دهید لغزش کند و کار خود را انجام بدهد. این موضوع زمان‌های شروع حرکت در یک بلندی بیشتر به چشم می‌خورد اما اگر می‌خواهید قدرت بالایی را به‌یک‌باره به جاده انتقال بدهید هم این فرایند را انجام خواهید داد. نا گفته نماند که این نوع از لغزش صفحات کلاچ می‌تواند باعث اصطکاک و ساییدگی اضافی صفحات گردد و طول عمر قطعات را کمتر کند و از آنجایی که این قطعات نیز همانند لاستیک‌ها و ترمزها مصرفی هستند تحت پوشش ضمانت و گارانتی اتومبیل جدید قرار نمی‌گیرند.

وضعیت دیگری که می‌تواند باعث وارد شدن فشار زیاد به اجزا کلاچ گردد زمانی اتفاق می افتد که راننده پای خود را روی آن می‌گذارد. این موضوع معمولاً زمانی رخ می‌دهد که راننده پای خود را پس از عوض کردن دنده به‌طور کامل از روی کلاچ برنداشته در نتیجه میتوان گفت این پدال کاملاً درگیر نشده است. شاید علل فراوانی برای این کار وجود داشته باشند اما باید از انجام آن امتناع کنید.

یک علت برای قرار دادن پا روی کلاچ می‌تواند موقعیت بد راننده باشد. اگر شما به پدال‌ها زیادی نزدیک هستید شاید فضای پای کافی برای گذاشتن پای چپتان در موقعیتی راحت و دورتر از پدال کلاچ نداشته باشید.به شما پیشنهاد می‌کنیم موقعیت رانندگی خود را اصلاح و تنظیم کنید. هنگامی که این عمل را انجام دادید پای خود را از روی پدال بردارید و به این ترتیب فضای کافی و مناسب برای جابجا کردن پایتان و جلوگیری از لمس پدال باید داشته باشید.

بسیاری از اتومبیلها دارای مکان‌هایی برای استراحت پا میباشند که این کار را راحت تر می‌کنند اما اگر شما در اتومبیلی با فضای پای کم رانندگی میکنید شاید بتوانید پایتان را به نوعی پشت پدال بگذارید. این موقعیت ممکن است زیاد ایده آل نباشد  ولیکن در کمترین حالت مانع از خرابی سیستم کلاچ می گردد.

- هرچقدر ریگلاژ کلاچ پایین تر درگیر شود و زودتر ازاد شود صفحه کلاچ در زمان طولانی تری عمر میکند و دیرتر تمام می‌شود.

- در  شیب و سر بالایی ها تا حد امکان با بار زیاد رانندگی نکنید.

- هرچقدر می توانید از وزن اتومبیلتان کم کنید تا به این صورت به موتور و صفحه کلاچ کمتر فشار وارد گردد.

- سیم کلاچ را در فاصله های منظم تعویض کنید و پدال کلاچ همیشه نرم باشد.

- نشتی های دور گیربکس را بگیرید تا باعث چرب شدن صفحه کلاچ خودروی شما نشود.

- یکی از نشانه‌های صدمه دیدن سیستم صفحه کلاچ و صفحات آن بوی متمایز سوختنی میباشد که از صفحات بلند می‌شود.

دوستان و یا رانندگان عزیزی که هر روز خودروی خود را روشن میکنید و به سر کار یا به مسافرت می‌روید احتمالا خوب می‌دانید که در هر بار فشار دادن کلاچ خودرو چند قطعه با هم درگیر میشوند تا بتوانند قدرت موتور را به چرخ منتقل کنند و باعث حرکت شما شوند. باید به این نکته توجه داشته باشید که سیستم کلاچ اتومبیل پس از گذشت ۵۰ الی ۶۰ هزار کیلومتر نسبت به نوع رانندگی کردن شما باید تعویض گردد و یا تا حد ممکن رگلاژ گردد. همان‌طور که قبل تر گفته شد این موضوع بستگی به نوع رانندگی کردن شما دارد.

به طور مثال، اغلب رانندگان خانم، در ابتدای رانندگی خود، بیشتر اوقات پای خود را بر روی کلاچ نگه می‌دارند و حتی در سرعت هم پای خود را آهسته بر روی کلاچ گذاشته تا در مواقعی که ضرورت دارد آن را فشار دهند. در نتیجه همین موضوع باعث کمی درگیری صفحه کلاچ میشود و در طولانی مدت شما را مجبور به  تعویض کردن  صفحه کلاچ خودرو میکند.

یا از طرفی  دیگر، افرادی  که در مسیرهای بیرون شهری رانندگی میکنند و کمتر با ترافیک مواجه میشوند، ممکن است بعضی اوقات تا ۷۰ یا ۸۰ هزار کیلومتر هم احتیاجی به تعویض صفحه کلاچ  خودروی خود نداشته باشند. اگر با اتومبیل خود در درون شهر رانندگی می‌کنید، قطعا میتوان گفت این میزان به دلیل ترمز و حرکت زیاد، نصف خواهد شد.

اکنون در این قسمت از مقاله  به چند موضوعی که نشان می‌دهد باید دیسک و صفحه کلاچ تعویض شوند اشاره می‌کنیم:

۱ – یکی از علایم زمان تعویض دیسک و صفحه کلاچ  هنگامی است که ما ماشین را در دنده ۱ میگذاریم و کلاچ را رها می‌کنیم در نتیجه موتور و کابین  خودرو به لرزش می‌افتد و البته این لرزش کاملا تفاوت دارد. این یک علامت شفاف و دقیق و کامل برای تعویض دیسک اتومبیل میباشد.

۲ – شاید پیش آمده باشد که نزد تعمیرکاری رفته باشید و از او خواسته باشید تا صفحه کلاچ شما را آزمایش کند! خب او دوری با اتومبیل شما می‌زند و به شما نتیجه را اعلام میکند. اکنون میخواهیم نحوه ی تست کردن تعمیر کار را به شما توضیح دهیم:

وقتی اتومبیل شما ساکن است دنده را در ۲ قرار بدهید و کلاچ را رها کنید اگر اتومبیل شما حرکت کرد و خاموش نشد دیسک و صفحه تمام شده است. اما اگر اتومبیل شما فورا خاموش شد، فعلا وقت تعویض صفحه کلاچ فرا نرسیده است؛

۳- در سر بالایی های نیمه شدید، اگر احتیاج به تعویض دنده به شماره‌های سنگین زیاد احساس شود ، علامت بارزی  برای تعویض صفحه کلاچ خودروی شما میباشد.

۴- احتمالا در رانندگی برای شما هم  پیش آمده که پشت فرمان متوجه شده اید، که اتومبیل زیاد گاز می‌خورد ولی حرکت و شتاب مناسب و مطلوبی ندارد این نیز یکی از علائم تعویض صفحه کلاچ است.

۵- گاه اتفاق می افتد که دنده‌های اتومبیل، مخصوصا دنده یک و دنده عقب خوب جا نرفته و به سختی این اتفاق رخ میدهد. این اشکال در ترافیک‌های سنگین نیز به وضوح دیده شده است.

همان گونه که در بالاتر اشاره شد، بسته به نوع رانندگی شما می‌توان همه این ۵ مورد را خیلی زودتر یا حتی دیرتر از حد استاندارد عمر مفید یک اتومبیل شاهد بود ، ولی تجربه در اتومبیل های ایرانی با ترافیک حال حاضر کمتر از ۴۵ هزار کیلومتر نمیباشد. پس با یک رانندگی عاقلانه و با  شتاب کم می‌تواند تا ۷۰ هزار کیلومتر طول عمر کلاچ خود را بالا ببریم. در حال حاضر دیسک و صفحه‌های چینی بازار را احاطه  کرده‌اند. در حد امکان برای تعویض دیسک و صفحه کلاچ از جنس خوب و تعمیر کار ماهر و آشنا به کار بهره ببرید زیرا با تعویض نشدن یک کاسه نمد در سیستم کلاچ اتومبیل شما شاید کلاچ شما ۲۰ هزار کیلومتر هم کارایی نداشته باشد

بعد از مدت زمانی رانندگی از اتومبیل، امکان دارد که صفحه کلاچ خودروی شما ضعیف بشود و به این معناست که باید هر چه زودتر به فکر تعویض شدن صفحه کلاچ خودرو باشید.ضمنا اگر راننده خودرو فرد تازه کار و ناشی است حتما هر ۲۰۰۰۰ کیلومتر دیسک و صفحه اتومبیل توسط مکانیک چک گردد.

نکاتی کلیدی در شست و شوی خودرو!

رنگ، بدنه و قسمت های مختلفی از داخل اتاق ماشین احتیاج به دو برابر نگهداری  بیشتر برای حفظ  ظاهر  دارد و یک خودرو  باید شرایط ی ویژه  برای حفظ ارزش خود در بازار داشته باشد. رنگ، بدنه و قسمت های مختلفی از داخل اتاق اتومبیل نیاز به دو برابر مراقبت بیشتر برای حفظ تازگی داشته و یک اتومبیل باید دارای شرایط ویژه ای برای حفظ ارزش خود در بازار دارد. مواد آلاینده تولید شده توسط  صنایع  متنوع، باران های اسیدی ، حشرات مرده ، شیره درختان و فضولات پرندگان همگی باعث صدمه  رساندن جدی به رنگ بدنه  خودرو می شوند .

امروزه رنگ اتومبیل های جدید  بطور کامل  به واسطه ی یک لایه شفاف پوشیده  شده  است تا نگه داری بهتری از آنها به عمل آید، حتی این لایه نیز که در مقابل اشعه ماورای بنفش خورشید مقاومت بالایی دارد، می تواند در اثر مراقبت صحیح ، عمر طولانی تری در حفظ کیفیت رنگ خودرو داشته باشد لذا توصیه می شود که همواره بدنه خودروی خود را تمیز و واکس زده نگه داشته و آب و مواد آلاینده را از آن جدا کنید . همین دقت و توجه باید در داخل کابین اتومبیل نیز رعایت شود. 

شامپو کردن پوشش پارچه ای صندلی ها باعث می گردد مواد الوده  ای که به سطح آنها چسبیده، جدا گردد . محلول هایی که برای  شستن ظروف به کار می روند نباید  جهت شستشوی اتومبیل استفاده شوند. آخرین  بخشی  که در خودرو  باید  به  پاک کردن آن بعد از شستشو بپردازید، شیشه ها ی خودرو هستند . 

اغلب رینگ های لاستیک  اسپرت به رنگ نقره ای میباشند  و سپس روی آنها لعاب پاشیده‌اند  ازین رو جهت  نظافت  آنها مانند  سایر سطوح رنگ شده اتومبیل عمل  کنید . 

برای تمیز کردن  صندلی هایی که  دارای پوشش چرم طبیعی هستند باید از تمیزکننده های مخصوص استفاده کنید و در اخر از روغن های ویژه  جلا دادن چرم برای تازه نگه داشتن آن بهره ببرید همچنین از ترکیبات و مواد محافظ که معمولاً براق کننده نیز هستند فقط برای تمیز کردن و جلا دادن جلو داشبورد استفاده کنید. 

شستشوی ماشین  زیر نور خورشید  باعث می شود  لکه هایی که روی بدنه آن ایجاد شود قبل از آنکه  تمیز شوند خشک شده و اثر بدی  روی رنگ بدنه خودرو ،داشته باشند . 

اولین مرحله در شستشوی بدنه  مرطوب کردن  آن است  زیرا  باعث می­گردد حشرات باقی مانده روی بدنه و همین طور سایر آلودگیهای چسبیده به بدنه  ماشین جدا شود  و پاک کردن  راحتتر انجام  پذیرد. 

برای مانع شدن از ترشح و پخش  آلاینده های روی رینگ­های  لاستیک  به روی بدنه  خودرو پیشنهاد  می­شود اول اقدام به نظافت آنها کنید  و پس از شستن رینگ­های  لاستیک  حتما آنها را خشک  کرده  و اگر قصد پولیش کردن آنها را دارید، این کار را هم زمان با پولیش کردن سایر اجزا رنگی بدنه انجام دهید . در این  قسمت از کار ماشین  آمادگی  این  را دارد که مورد شستشوی کامل قرار بگیرد  و برای شستشو پیشنهاد  می گردد از اسفنج­های نرم و یا الیاف پارچه­ای و کتانی نرم استفاده کنید چون در غیر این صورت رنگ بدنه خودرو  دچار صدمه  دیدگی و خراش خوردگی  میگردد . برای خشک کردن  هم از پارچه­‌های مخصوص کتانی نرم استفاده و حتما شیشه ها را هم از داخل و هم از بیرون  تمیز کنید .

مراحل شست و شوی خودرو

آلوده و مات بودن چراغ­های جلو که اغلب  دارای قاب پلاستیکی  میباشند ، نه فقط به زیبایی ظاهری  خودرو  اسیب میرساند بلکه خطرناک هم هست . برای  پاک کردن قاب­های پلاستیکی چراغ­های بزرگ جلو می­توان از پولیش­های  بخصوص  استفاده کرد که حتی باعث میشوند  چراغ‌های کهنه و قدیمی نیز  جدید  به نظر برسند .

بهتر است اطراف چراغ­های جلو را قبل از تمیز کردن توسط چسب­های نواری مخصوص بپوشانید تا از آسیب دیدگی بدنه رنگی اتومبیل جلوگیری شود . 

ابتدا رینگ چرخ و لاستیک را کاملا  نمدار کرده و بعد  به وسیله اسپری  خاص خودش  یا برس ، اقدام به  پاک کردن آنها کنید . استفاده از برس‌های نرم باعث می­‌گردد بتوانید آلاینده‌­هایی که در نقاطی از رینگ چرخ قرار گرفته و از دید ناپیدا هستند را از بین ببرید که بخش اعظم این آلاینده ها ذرات لنت ترمز هستند و سپس با آب را بشویید و سپس رینگ­های چرخ را خشک کنید. 

در بسیاری از خودروهای  مدرن  اجزایی  به چشم می‌­خورد که  مانند  قطعه فلزی براق است ولی آنها چیزی نیستند جز اجزای  پلاستیکی دارای پوشش کرومی و یا فلزاتی که دارای پوشش رنگی براق میباشند . برای تمیز کردن این  بخشها  باید  از مواد واکسی  ویژه  که به مدت فقط چند ثانیه روی آنها قرار می گیرد استفاده  کنیم . فلزات بدون پوشش از خود رنگی خاکستری روی پارچه واکس بر جای می گذارند و اگر چنان چه چنین رنگی روی پارچه قرار نگیرد  این بدان معنی است  که روی آن ماده مخصوصی که جنبه  پوشاننده  داشته قرار دارد . 

پرداختن به جزئیات استفاده از رده خارج و برس های مخصوص می­تواند آلاینده­هایی که در درزها و شکاف جمع  شده‌­اند را از آنها بیرون  کند . همواره از خشک بودن  بدنه ماشین  قبل از واکس زدن  اطمینان داشته باشید. 

در صورتی که رنگ اتومبیل شما مشکی است  وظایف نظافت کردن شما دو چندان میگردد و علاوه بر آن نوع  پولیش رنگ­های مشکی با سایر رنگ‌­ها تفاوت دارد و پیشنهاد  می­شود از پولیش­‌های سیاه رنگ استفاده کنید چون با استفاده کردن از این پولیش‌­ها هیچ گونه باقی مانده سفید رنگی در درزها و شکاف ها باقی نمیماند . 

اگر از پولیش های شیمیایی مخصوص استفاده کنید می توانید دوباره  شفافیت زیادی به رنگ­‌های کهنه بدهید . اتومبیل­‌هایی که دارای لایه رنگ کیلر هستند که که معمولاً خودرو هایی که بعد از دهه 1990 میلادی ساخته شده اند دارای این لایه هستند  باید از پولیش هایی استفاده کنند که برچسب عدم آسیب دیدن به لایه رنگ کیلر روی آنها موجود باشد. 

پولیش های خشن بهترین ماده برای اتومبیل های قدیمی هستند که فاقد لایه رنگ کیلر میباشند.

توجه نداشتن به  اجزا پلاستیکی باعث می شود  که ظاهر آن بسیار سریعتر از حد عادی  مستهلک و قدیمی به نظر برسد . مواد نگه دارنده تا حدودی می توانند کمک کنند امّا مقاومت زیادی در زیر نور آفتاب ندارند . کرم های مخصوص برای این کار وجود دارد  و در ضمن  پیشنهاد می گردد که از واکس مخصوص کفش برای این  اجزا و جلا دادن به آنها استفاده نکنید

انژکتور ها و مشکلاتی که برای آنها به وجود می‌آید

در این مقاله قصد داریم ، ساختار داخلی انژکتور‌ها را بررسی کنیم چرا که بار عمده تزریق سوخت در سیستم‌های انژکتوری بر عهده همین قطعه نسبتاً کوچک، مهم و برخی اوقات گران قیمت میباشد. انژکتور‌ها به عنوان جزیی از سیستم سوخت‌رسانی، وظیفه پاشش سوخت به داخل موتور را بر عهده دار هستند و از این نظر می‌توان آن‌ها را به سرباز‌های خط مقدم  تشبیه کرد. اساس کار سیستم‌های سوخت‌رسان انژکتوری (Fuel Injection System)، همان‌گونه که از اسم شان  مشخص  است بر عهده  انژکتور‌ها میباشد. در واقع  این انژکتور‌ها هستند که کنترل میزان و زمان پاشش سوخت را بر عهده دارند و با فرمانهایی که از ECU اتومبیل در‌یافت می‌کنند کنترل پاشش سوخت را انجام می‌دهند. 
اما چرا از واژه «کنترل» استفاده کرده ایم؟ به یک دلیل بسیارساده، زیرا انژکتور‌ها با وجود اهمیتی که در چرخه سوخت‌رسانی اتومبیل دارند و البته بر‌خلاف باور عامیانه، به تنهایی هیچ توانایی ویژه ای در زمینه پاشش سوخت ندارند. به نظر می‌رسد می‌خواهیم نقش انژکتور‌ها را کم کنیم. احتمالا هم این‌گونه  باشد چون از یک نگاه ابتدایی، انژکتور در واقع  کار بخصوصی را انجام نمی‌دهد بلکه فقط یک استوانه کوچک است که یک سر آن روزن  کوچکی قرار گرفته است و سوخت از این روزن  کوچک با فشار به داخل مانیفولد هوا تزریق میگردد. اما این وظیفه به ظاهر ساده  احتیاج به سیستمی بسیار دقیق دارد که بهتر است پیش از پرداختن به ساختار انژکتور، آن را بررسی کنیم. 

از باک تا انژکتور

اساس  عملکرد  سیستم‌های انژکتوری بر فشار بالای سوخت در هنگام  ورود به  درون  سیلندر میباشد  و اصطلاح پاشش سوخت  هم از همین جا می‌آید در حالی که در مورد کاربراتور در واقع  این جریان هوای ورودی به موتور بود که بنزین را با خود همراه می‌کرد و عملاً بنزین درون  سیلندر «ریخته» می‌شد به جای آنکه پاشیده شود. اما پاشش سوخت به افزایش فشار نیاز دارد و پمپ بنزین وظیفه  بالا بردن فشار را در سیستم بر عهده دارد. این پمپ بنزین از نوع  الکتریکی  می باشد  و می‌تواند فشار مورد نیاز را تامین  کند و این فشار، بنزین را از باک به موتور می‌رساند. در موتور این بنزین وارد ریل سوخت می‌شود. ریل سوخت به طور ساده لوله‌ای است که بنزین از یک سوی آن وارد شده و مقداری از بنزین از سوی دیگر آن خارج می‌شود و بخشی از سوخت نیز بر حسب نیاز موتور برای سوختن مورد مصرف قرار می‌گیرد. 

اکنون سوخت به موتور اتومبیل رسیده اما هنوز تا رسیدن به  درون  سیلندر‌ها و در آخر  تولید نیرو یک  مرحله ی  دیگر باقی مانده. بر روی ریل سوخت، به تعداد سیلندر‌های اتومبیل  انژکتور‌هایی  نصب شده . این انژکتور‌ها از یک سو به ریل سوخت اتومبیل وصلند  و از طرف دیگر به بالای سیلندر و داخل مانیفولد هوا (البته محل این انژکتور‌ها در موتور‌های تزریق مستقیم سوخت مختلف میباشد). اکنون  سوخت توانسته از باک خود را به  درون  موتور اتومبیل  برساند اما انژکتور‌ها نمی‌توانند بدون کنترل  بنزین  را به سیلندر وارد کنند چرا که در غیر این صورت عملاً به طور پیوسته سوخت در حال پاشیده شدن به  درون  سیلندر میباشد  در حالی که فقط  در لحظه‌ای خاص و البته به مقداری ویژه  سوخت باید به موتور تزریق  گردد. 

اینکه چطور انژکتور می‌تواند مقدار و زمان پاشش سوخت را کنترل کند را در ادامه  شرح می دهیم ولی در این زمینه انژکتور به طور کامل تابع  فرامینی میباشد که از طرف ECU  اتومبیل در‌یافت می‌کند. ECU با بررسی اطلاعاتی که از سنسور‌های مختلفی از جمله سنسور موقعیت دریچه گاز، سنسور موقعیت میل سوپاپ، سنسور دمای موتور و سنسور اکسیژن و ...به دست آمده، زمان و مدت باز شدن انژکتور را تعیین کرده و از طریق سیستم‌های الکتریکی به انژکتور می‌رساند. به این منوال انژکتور بر مبنای  دستوری که ECU به آن می رساند  در زمان معین و به مدت مشخص باز میشود  و سوخت پر فشار را به داخل مانیفولد تزریق می‌کند و این سوخت با هوا در مرحله مکش وارد سیلندر میگردد. 

ساختار انژکتور

همان‌گونه که گفتیم انژکتور در حقیقت یک استوانه کوچک میباشد که از یک سو به ریل سوخت وصل  است و از سوی دیگر به درون  مانیفولد. به دلیل متصل بودن  به ریل سوخت، همواره بنزین با فشار زیاد داخل انژکتور موجود است اما در حالت عادی انژکتور بسته میباشد و این بنزین داخل انژکتور باقی می‌ماند و فقط در صورت باز شدن انژکتور است که بنزین می‌تواند به سیلندر وارد  شود. 

داخل بدنه انژکتور، مسیر باریکی برای عبور بنزین یا سوخت وجود دارد که در آخر  به روزن  بسیار کوچک  اخر انژکتور می‌رسد. در مسیر این لوله یک قطعه کوچک فلزی مغناطیسی به شکل استوانه موجود است  که یک سوزن کوچک  به انتهای آن وصل است که نقش سوپاپ انژکتور را بازی می‌کند. این سوزن در شرایط معکمولی سوراخ سر انژکتور را مسدود میکند و به این منوال از خروج سوخت پر فشار از انژکتور جلوگیری میگردد و سوخت پشت این سوزن ریز با فشار بالا ثابت می‌ماند. به این ترتیب  قسمت  مربوط به بسته بودن انژکتور حل شده است اما حالا وقت آن رسیده که فرمان از ECU برای باز شدن انژکتور ارسال گردد. برای این منظور، یک سیم پیچ به دور بدنه انژکتور نصب شده است. سیم پیچ‌ها به طور کلی با داخل شدن  جریان الکتریسیته  مستقیم مغناطیسی شده و مانند یک آهن‌ربا عمل می‌کنند و به این ترتیب می‌توانند قطعات آهنی را به سمت خود جذب کنند. این دقیقاً کاری است که در سیستم‌های درب باز‌کن برقی هم انجام می‌شود اما در انژکتور‌ها تمام این اتفاقات در ابعاد کوچک‌تری  اتفاق  می افتد. زمانی که نیاز به باز شدن انژکتور‌ها باشد، فرمان الکتریکی از جانب ECU ارسال می‌شود و این فرمان الکتریکی باعث آهن‌ربا شدن سیم پیچ شده و این آهن‌ربا، پیستون و به دنبال آن سوزن انژکتور را به سمت بالا می‌کشد. به این ترتیب سوزن انژکتور از روزن  آن  دور میشود  و مسیر روزن  خروجی انژکتور باز می‌شود و سوخت می‌تواند با فشار از این سوراخ جریان پیدا کند. اکنون  انژکتوری  داریم که باز است  و سوخت از آن جریان پیدا می‌کند. پروسه جریان یافتن سوخت از درون  انژکتور به طور عادی در حد چند میلی ثانیه است و باید این مسیر به سرعت مسدود  شود. 

برای بسته شدن مسیر، ECU ارسال جریان برق  را قطع می‌کند اما قطع جریان برق به تنهایی نمی‌تواند با سرعت مورد نیاز انژکتور را ببندد. برای این منظور به مجموعه سوپاپ یا سوزن انژکتور یک فنر وصل می‌شود که وظیفه دارد این مجموعه را به داخل  بکشاند  تا در حالت معمولی  انژکتور  مسدود باشد. این فنر آنقدر توان  دارد که بتواند انژکتور را فوری  ببندد و در عین حال آنقدر قوی نمیباشد که در مقابل نیروی مغناطیسی حاصل از سیم پیچ توانایی مقابله داشته باشد و اجازه می‌دهد انژکتور در زمانی که احتیاج است باز شود. به این ترتیب انژکتور می‌تواند در کسری از ثانیه باز شود  و به سوخت پر فشار اجازه خارج شدن بدهد و به سرعت هم مسدود  شود تا مانع خارج شدن بی علت سوخت شود. قبل از این گفتیم پمپ بنزین وظیفه تامین فشار سوخت مورد نیاز برای پاشش به مجموعه موتور را بر عهده دارد. این فشار سوخت ثابت میباشد و سیستم مدیریت موتور اتومبیل متناسب با نیاز موتور خودرو، زمان باز بودن انژکتور‌ها را تغییر می‌دهد تا از این طریق میزان بنزین تزریق شده به موتور تغییر کند. در دور‌های موتور پایین و در شرایطی که فشار کاری زیادی بر روی موتور نیست، انژکتور‌ها در زمانی بسیار کم  باز و بسته شده و به این ترتیب مقدار بسیار کمی از سوخت به داخل سیلندر پاشیده می‌شود. به این ترتیب بخشی از سوختی که از جانب پمپ به ریل سوخت ارسال  شده مصرف نشده باقی می‌ماند و در صورتی که راهی به بیرون پیدا نکند باعث متوقف شدن فرآیند کاری سیستم میگردد زیرا  پمپ دیگر نمی‌تواند جریان بنزین را بوجود بیاورد. به  این منظور سوخت  مصرف نشده از انتهای ریل سوخت و از طریق شیلنگی جداگانه بار دیگر به باک  برمیگردد  تا جریان سوخت برقرار بشود. لازم  است  بدانید یکی از راه‌های کشیدن  بنزین از اتومبیلهای  مدرن  هم همین لوله برگشت سوخت میباشد. باک بنزین اکثر  ماشینها  دارای یک توری ابتدایی میباشد تا از وارد شدن اجسام بزرگ به باک جلوگیری شود  و به این ترتیب نمی‌توان از باک آن‌ها با روش‌های قدیمی سوخت را در مواقع خاص بیرون کشید. به  این منظور کافی است لوله برگشت سوخت به باک را  پیدا کنید  و آن را از موتور حذف  کنید. در این لحظه با روشن شدن موتور، سوخت برگشتی از این باک جریان پیدا کرده  و میتوان  آن را از راه  ریختن در یک ظرف مورد استفاده قرار داد. البته  به یاد  داشته باشید این  راهکار به علت  احتمال ریختن بنزین بر روی بخش‌های داغ موتور خطرات  خود را نیز دارد و فقط  در مواقع  ویژه  باید از آن استفاده کرد  چون بسیار خطرناک است. 

توضیحات ساده شده کارکرد انژکتور در این  قسمت  به معنای سادگی ساخت این مجموعه نیست چرا که ساخت انژکتور  مراحلی دقیق دارد و در حال حاضر نیز کمتر  شرکت‌هایی در سطح بین‌المللی قادر به  تولید انژکتور هستند  زیرا  تلورانس‌های تولیدی انژکتور در حد یک میکرون بوده و جزو دقیق‌ترین قطعات  اتومبیل  میباشند. 

یکی از نکات مهم در انژکتور، ترکیب مکانیک و الکترونیک در آن  میباشد و به همین  علت عیب‌یابی آن  احتیاج  به دانش  خاصی  دارد. انژکتور بر‌خلاف بسیاری از سنسور‌های موجود در موتور اتومبیل  خرابی خود را به اطلاع ECU نمی‌رساند و برای بررسی خرابی احتمالی آن  لازم  است انژکتور باز شود  و عملکرد  آن بررسی گردد. 

مشکلات انژکتور

در ایران انژکتور جزو اجزا حساس  اتومبیل  محسوب میگردد هر چند در حالت  معمولی  ممکن است انژکتور بدون مشکل چند 10 هزار کیلومتر کار کند. یکی از علل خرابی انژکتور در اتومبیلهایی  که در کشورمان کار می‌کنند ناخالصی‌های فیزیکی موجود در سوخت  میباشد. این ناخالصی‌ها گاهی آنقدر  کوچک هستند که از فیلتر اولیه تعبیه شده بر روی پمپ بنزین و حتی فیلتر بنزین رد شده  و به انژکتور می‌رسند. انژکتور‌ها  دارای فیلتری  بسیار نازک  هستند که سوخت پیش از  وارد شدن  به مجموعه انژکتور از آن رد میشوند تا برای آخرین  بار هرگونه ناخالصی داخلی آن  حذف  گردد. این فیلتر بسیار نازک  است  و ممکن است به  تدریج  در اثر ذرات معلق داخلی بنزین بگیرد. به علاوه گاهی ذراتی کوچک و یا محلول در بنزین از این فیلتر رد میشوند که بعداً می‌توانند بر روی سوراخ ریز خروجی انژکتور و یا فاصله  بین  سوزن انژکتور و دهانه آن انباشته شوند و مقدار  پاشش انژکتور را کاهش دهند. در این شرایط با توجه به اینکه یک خرابی مکانیکی  اتفاق افتاده است ، ECU  اتومبیل  متوجه مشکل  نشده و مدت زمان پاشش سوخت  عوض  نمیشود  ولی این انژکتور به  علت آنکه نمی‌تواند سوخت کافی را به بیرون بپاشد باعث ضعف توان موتور می‌شود. یکی دیگر از منابع آلودگی انژکتور، اجزای مومی بنزین است که نمی‌توان آن را ویژه بنزین ایران دانست و کم و بیش در تمامی کشور‌ها دیده می‌شود. این ذرات در زمان روشن بودن موتورخودرو  به  علت  حرارت موجود در اطراف انژکتور به سرعت آب شده و سپس  تبخیر میگردند  ولی  بعد  از آنکه موتور اتومبیل  خاموش شده و انژکتور خنک  می‌شود  روی بخش‌های داخلی و خروجی انژکتور می‌نشینند و به  تدریج  تشکیل رسوبی را می‌دهد که شکل، جهت و  مقدار  پاشش سوخت انژکتور را  عوض میکنند و بدنه انژکتور را هم  آلوده  می‌کنند. به طور کلی انژکتور نیز مثل  بسیاری دیگر از بخش‌های اتومبیل  طول عمر  معینی  دارد و تعویض دوره‌ای آن به خصوص در زمانی که  رسوب کرده  توصیه میگردد  زیرا انژکتور ساختار بسیار حساسی  دارد و این رسوبات بر عملکرد  آن تاثیرات  بدی بر جای می‌گذارند. از طرفی  دیگر شست‌وشوی انژکتور نیز باید به روش  درست و اصولی انجام پذیرد. در اول  بهتر است انژکتور‌ها به وسیله دستگاهی که به این منظور طراحی شده است تحت  بررسی  قرار گیرند تا میزان و کیفیت پاشش سوخت آن‌ها  امتحان شود. در مرحله بعد شست‌وشوی انژکتور باید با کمک دستگاه‌های مخصوص که بر‌اساس اولتراسونیک طراحی شده‌اند انجام  گردد تا تاثیر  خوبی  بر جای بگذارد. در آخر تعمیر کار باید در زمان بستن اورینگ‌های بالا و پایین انژکتور توه داشته باشد تا از نشتی‌های احتمالی جلوگیری شود.