از جمله این سیالات کاربردی می توانیم به روغن هیدرولیک، روغن گیربکس یا واسکازین و روغن ترمز اشاره کنیم. آیا تا به حال در ذهن خود با این پرسش ها مواجه شده اید که زمان تعویض روغن هیدرولیک و مایع ترمز چه موقعی می باشد؟ عمر مفید این سیالات در حال کارکرد در اتومبیل چه مدت می باشد؟ آیا روغن هیدرولیک تازه در نرمی و عملکرد فرمان موثر است ؟ آیا روغن ترمز تازه در قدرت ترمزگیری تاثیر دارد؟ آیا تعویض روغن گیربکس در نرمی و بیصدا کار کردن گیربکس تاثیر دارد؟ چطور می توان پی برد که این سیالات خواص فیزیکی و شیمیایی خود را از دست داده اند و یا به اصطلاح فاسد شدهاند؟ در این مقاله قصد داریم به بخشی از این گونه سوال ها پاسخ داده شود.
اتومبیلی که دارای فرمان هیدرولیکی می باشد، به یک منبع انرژی برای کمک به راننده در زمان پیچیدن و دور زدن مجهز می باشد. بیش تر فرمان هایی که از چنین منبع انرژی برخوردار هستند هیدرولیکی می باشند. زمانی که راننده غربیلک فرمان را می چرخاند، پمپ هیدرولیک، روغن مربوطه را تحت فشار به سیستم فرمان اتومبیل انتقال می دهد تا به واسطه اهرم بندی مناسب، لاستیک ها ها به راحتی به طرفین گردش داشته باشند. روغن هیدرولیک مثل سایر روغن ها از ترکیب روغن پایه و مواد افزودنی تولید شده است که قادر است با توجه به نوع روغن پایه و مواد افزودنی، کاربردهای گوناگونی در سیستم های گوناگون داشته باشد.
روغن هیدرولیک را می توان پرمصرف ترین روغن صنعتی نامید، از این رو با توجه به مصرف بالا و کاربردهای گوناگون و شرایط کاری مختلف، این روغن هم از تنوع زیادی برخوردار می باشد. در حقیقت روغن هیدرولیک در یک سیستم نقش انتقال دهنده انرژی را بر عهده دارد و اگر این روغن دچار مشکل گردد، این وظیفه به خوبی انجام نپذیرفته و سیستم با مشکل یا توقف در عملکرد روبه رو می گردد. به طور کلی وظایفی که از یک روغن هیدرولیک انتظار می رود، روان کاری، انتقال نیرو، کاهش اصطکاک و سایش، حفظ و نگه داری در برابر زنگ زدگی اجزای سیستم و سازگاری با تمام اجزای سیستم می باشد. روغن های هیدرولیک به شدت به آلودگی هایی که وارد آن ها می گردند حساس بوده و خصوصیات فیزیکی و شیمیایی آنها بر اثر آلودگی و ایجاد شرایط سخت کاری تغییر می کند.
بیشتر افراد بر این اعتقادند که روغن هیدرولیک هم باید مانند روغن موتور، زمان و یا کیلومتر کارکرد مشخصی داشته باشد، در حالی که این موضوع در روغنهای صنعتی و به خصوص روغن هیدرولیک به تنوع امکانات، شرایط متنوع کارکرد و نوع کاری که روغن در سیستم انجام میدهد بستگی دارد، از این رو نمی توان برای تمام انواع روغنهای هیدرولیک مورد استفاده در اتومبیل های متنوع زمان کارکرد یکسانی را تعریف کرد و آن را مبنای کار سیستم قرار داد. روغن های هیدرولیک به طور کلی دارای افزودنیهایی می باشند که امکانات هیدرولیک را در براب سایش، خوردگی و اصطکاک حفظ و نگه داری می کنند. افرودنیهای این نوع روغن معمولا چند منظوره می باشد و میزان آنها در روغن هیدرولیک نباید به هر علتی کم شود. تغییر در وضعیت روغن هیدرولیک به واسطه تیره شدن یا مات شدن ظاهری رنگ آن، استشمام بوی سوختگی از روغن، تغییرات در گرانروی یا ویسکوزیته و همچنین کف کردن آن قابل تشخیص می باشد.
ادامه کار با روغن اکسیدشده نیز موجب تشدید سایش در تجهیزات متحرک و به وجود آمدن مشکل در سیستم فرمان اتومبیل می گردد که باعث شدن اجتماع لجن در مخزن و لولهها می شود. در صورتی که هیچ کدام از علامت های فوق در روغن هیدرولیک دیده نشود، پیشنهاد می شود بر طبق پیشنهاد شرکت سازنده و کارشناسان اتومبیل، این روغن بعد از هر 120 هزار کیلومتر رانندگی با اتومبیل به صورت کامل عوض شود. در ضمن به این نکته هم باید توجه کنیم که هیچ وقت روغنهای هیدرولیک حتی با ویسکوزیته مساوی را نباید با هم مخلوط کنیم.
یکی از روغنهایی که در اتومبیل استفاده میشود، روغن دنده یا واسکازین می باشد. واسکازین کلمه روسی روغن دنده (Gear oil) میباشد. واسکازین ها در گیربکس و دیفرانسیل اتومبیل مورد مصرف قرار می گیرند و با روغن موتور تفاوت دارند. روغن دنده دارای مواد افزودنی مخصوصی می باشد که از چرخ دندهها و متعلقات آنها در برابر فشار وارده نگه داری و حفاظت میکند. روغن دنده مخصوص دیفرانسیل چون در شرایط سخت تری کار می کند، اغلب از روغن دنده گیربکس قوی تر می باشد. این روغنها هم مثل روغن موتور بر اساس سطح کیفیت (API) و ویسکوزیته گرانروی (SAE ) طبقهبندی می شوند. این روان کار دارای گرانروی خیلی کمی (حتی در دماهای پایین) می باشد و با فلزات موجود در جعبه دنده (فولاد و آلیاژهای مس) سازگاری مناسب دارد.
واسکازین هم مثل دیگر روغنها احتیاج به تعویض دارد که تعویض به موقع آن موجب روان کارکردن گیربکس، بالا بردن عمر مفید قطعات، کم شدن درجه حرارت گیربکس، کاهش سر و صدا و در آخر بهتر شدن عملکرد آن می گردد؛ کیلومتر تعویض آن هم بستگی به نوع روغن و گیربکس اتومبیل و شرایط مختلف آب و هوایی و کارکرد آن دارد. معمولا هم زمان با تعویض دیسک و صفحه کلاچ، واسکازین هم تعویض می گردد. با فرض متوسط عمر سیستم کلاچ اتومبیل با در نظر گرفتن ترکیبی از رانندگی در داخل شهر و جاده حدود 100 هزار کیلومتر کارکرد باشد، پس در هر بار عوض کردن دیسک و صفحه کلاچ که با باز شدن کامل گیربکس همراه می باشد، این سیال هم تعویض می گردد.
این موضوع در رابطه با اتومبیل های دارای گیربکس اتوماتیک کاملا متفاوت می ابشد. عملکرد این نوع گیربکسها هیدرومکانیکی است و با استفاده از فشار روغن و تنظیم مقدار فشار آن، نیروی لازم را از موتور به چرخها انتقال می دهد. تعویض دندهها از طریق تغییر مسیر و کنترل فشار جریان روغن در گیربکس توسط شیرهای الکترونیکی (شیر برقی) انجام می شود. تمام این اعمال و کنترل قسمتهای گوناگون به واسطه ی نرم افزاری که بر روی واحد الکترونیکی گیربکس (EGS) نصب شده است انجام می پذیرد.
در داخل گیربکسهای اتوماتیک AL4 که در خانواده 206 دیده می شود، از روغن مخصوصی استفاده می شود که در اصطلاح به روغنهای مادام العمر (Lifetime) معروف هستند. منظور از این اصطلاح این نیست که هیچ موقع احتیاج به تعویض نخواهند داشت، بلکه حکایت از مدت زمان زیاد کارکرد آنها دارد.
روغن گیربکس بر اثر ورود ذرات گرد و غبار از منافذی که روغن از آنها به خارج نشت می کند و همچنین کارکردن دراز مدت روغن در دمای بالا به سرعت دچار استهلاک شده و باعث از بین رفتن خاصیت اولیه آن می گردد.
مایع ترمز یا در اصطلاح عامه، روغن ترمز توسط اکثر رانندگان امروزی مورد بی توجهی می گیرد و با وجود اهمیت بالای آن متاسفانه درصد زیادی از رانندگان و حتی تعمیرکاران لزومی به تعویض آن نمی بینند. مایع ترمز در سطوح کیفی خاصی تولید می گردد و بر اساس کد استانداردی که از سوی اداره حمل و نقل امریکا برای روغن ترمزها تعیین شده است سه نوع روغن ترمزDOT5 ،DOT4 و DOT3 در وسایل نقلیه مورد استفاده قرار می گیرد. شماره DOT بزرگتر نشاندهنده بالاتر بودن دمای جوش روغن ترمز و در نتیجه کیفیت بالاتر و تحمل بیشتر آن می باشد.
روغن ترمز DOT3 بر پایه ترکیبات پلیالیفاتیک با نقطه جوش حداقل 369 درجه فارنهایت، DOT4بر پایه استربورات با نقطه جوش حداقل 414 درجه فارنهایت و DOT5تشکیل شده از پلی دی متیل سیلوکسان بر پایه سیلیکون یا نقطه جوش حداقل 468 درجه فارنهایت است. از میان استانداردهای ذکر شده، انواع DOT3 و DOT4تقریبا عملکرد مثل همی دارند، اما نقطه جوش DOT4 بالاتر است. اما DOT5 کاملا یا این دو تفاوت دارد و جاذب رطوبت نمی باشد و تنها باید در سیستم هایی استفاده گردد که تایرها و درزبندیها با آن سازگار باشد، چرا که در غیر این صورت سیستم دچار خوردگی و نشتی می گردد.
میانگین دمای جوش مایع ترمز بعد از سه سال کارکرد، به علت جذب رطوبت، تا حد خطرناکی پایین می آید. درصد زیادی از کارشناسان بر تعویض مایع ترمز هر یک یا دو سال یک دفعه بر اساس شرایط کارکرد اتومبیل تاکید دارند منطق آنها بر اساس این حقیقت می باشد که مایع ترمز با پایه گلیکولی، رطوبت وارد شده به سیستم را جذب می نماید و مایع ترمزی که رطوبت را جذب کرده باشد باعث ایجاد ترکهای میکروسکوپی در سیستم ترمز و در نتیجه نشتی و ورود هوا می گردد. این نقص و ایراد در مناطق آب و هوایی مرطوب بیش تر قابل مشاهده می باشد. مایع ترمز اتومبیل ها فقط پس از یک سال، به طور میانگین دو درصد رطوبت جذب می کنند؛ پس از 18ماه سطح آلودگی میتواند بالاتر از سه درصد باشد و بعد از چند سال آلودگی مایع ترمز به هفت تا هشت درصد رطوبت می رسد. بالا رفتن میزان رطوبت باعث به وجود آمدن حبابهای بسیار ریزی در مایع ترمز می گردد.تحقیقات و بررسیها نشان می دهد که سیستم ترمز چرخ های جلوی اتومبیل که خطوط انتقال نیمه فلزی دارند، گرمای بالاتری نسبت به چرخ های عقب تولید می نمایند؛ این دمای بالا نیازمند مایع ترمزی می باشد که بتواند آن را تحمل کند.
این نوع سیالات چون پایه گلیکولی دارند، خاصیت جذب آب و رطوبت در آنها وجود دارد تا بتوانند رطوبت موجود در سیستم را جذب کنند تا از پوسیدن سیستم ترمز و از بین رفتن مدارها جلوگیری شود ولی هر ماده ای که چنین ویژگی ای دارد بالاخره به نقطه اشباع هم می رسد و در این هنگام رطوبتی که وارد سیستم می شود برای روغن ترمز قابل جذب نمی باشد و این رطوبت امکان دارد در بخش های مختلف سیستم جمع و موجب پدید آمدن اشکال شود و پس از مدتی موجب فاسد شدن روغن ترمز گردد. در آن صورت دمای جوش روغن پایین می آید و در شرایطی که ترمزهای پی در پی یا شدید گرفته می شود روغن ترمز به جوش آمده و باعث به اصطلاح خالی شدن ترمز می گردد. در نتیجه توصیه میشود روغن ترمز حداقل هر دو سال یک بار و یا ۶۰هزار کیلومتر به طور کامل از سیستم تخلیه و تعویض شود.
#هیدرولیک_گیربکس #روغن_ترمز #گیربکس #روغن_هیدرولیک #روغن_موتور #روغنموتور #فیلترروغن # فیلتر_روغن
شاید بتوان گفت مهم ترین ویژگی برای انتخاب روغن موتور مناسب خودرو، توجه داشتن به شاخص گرانروی (لزجت) می باشد که امروزه در قالب استانداردی با عنوان SAE و به صورت xxW-yy نوشته می شود. (xx و yyعدد هستند- به جای xx، مضرب 5از عدد صفر تا 20 قرار دارد و به جای yy هم مضرب 10 از عدد 20 تا 60.)
معمولا رقم صفر در این استاندارد نشان دهنده پایین ترین اندازه گرانروی و نشان دهنده روغنی می باشد که به راحتی جاری می شود، در عوض با حرکت به سمت عدد 60 حد و میزان گرانروی بیشتر می شود و SAE 60نمایانگر روغنی با گرانروی بسیار زیاد است که سخت جاری می گردد. استفاده از حرف W در این استاندارد هم برای نشان دادن حداقل میزان گرانروی در سرمای زمستان می باشد که از کلمه Winter می آید. عدد قبل از Wنشان دهنده گرانروی روغن در سرما و دمای پایین میباشد و عدد بعدی گرانروی آن را در دمای کارکرد موتور نشان می دهد.
به طور مثال در روغن موتوری با مشخصه 10W40 عدد 10 بیانگر کمترین گرانروی روغن موتور در فصل سرما می باشد و عدد 40 میزان بیشترین گرانروی آن در فصل های گرم و دمای موتور می باشد . اگر این محصول را با روغن موتور دیگری با مشخصه 20w50 قیاس کنیم، روغن موتور دوم به علت بهره مندی از رقم 50 در فصل های گرم سال گرانروی بیشتری را دارا می باشد و نسبت به روغن 10w40 سفت تر می باشد. بنابراین روغن موتور20w50 برای محیط های گرم تر مناسب می باشد چرا که روغن بیش از حد شل نخواهد شد. شل شدن بیش از اندازه روغن موتور، مانعی برای کارکرد روغن کاری آن محسوب می شود.
از طرفی دیگر روغن موتور 10w40 فصل های سرد سال گرانروی برابر 10 خواهد داشت؛ درحالی که این میزان برای روغن دوم 20 است و نمایانگر این موضوع است که روغن20w50 در هوای سرد بیش از همتای خود سفت می گردد. سفت شدن بیشتر به معنی این است که تا موقعی که موتور گرم شده و روغن در آن جریان پیدا کند، احتمالاً موتور با اصطکاک زیاد تری کار می کند و این به موتور اتومبیل به تدریج صدمه وارد می نماید. ازاین رو روغن دوم برای منطقه هایی که زمستان های خیلی سردی ندارند مناسب تر می باشد و در محیط هایی با سرمای شدید بهتر است که از روغن موتور 10w40 استفاده نمایید.
به طور کلی روغن موتورهای موجود در بازار از نظر فناوری ساخت، به سه نوع تقسیم بندی می گردند که روی تمام آن ها این فناوری ساخت درج شده است.
دسته اول روغن موتورهایی می باشند که به اصطلاح پایه معدنی دارند و به طورمستقیم از نفت خام گرفته می شوند. این روغن ها از آن جایی که بیشتر، روان کاری موتور را انجام می دهند و افزودنی دیگری ندارند،به عنوان ارزان ترین نوع روغن موتور در بازار شناخته شده اند. به طوری که قیمت بعضی ازانواع سه لیتری آن هم اکنون حدود 20 تا 30 هزار تومان می باشد.
دسته دیگر روغن موتورهایی که در بازار موجود است ، روغن موتورهای تمام یا فول سنتتیک می باشند. این نوع روغن موتورها از طریق ترکیبات شیمیایی و در آزمایشگاه ها ساخته می شوند. به علت ساختار شیمیایی خاص، این نوع روغن ها می توانند بهتر از انواع دیگر، در نقاط بسیار ریز موتور قرار بگیرند و آن جا را هم روغن کاری کنند.
این نوع روغن ها حاوی افزودنی هایی هستند که ویژگی های خاصی را به آن ها می بخشد. از جمله این ویژگی ها می توان به میزان کمتر و پایداری بهتر، حفظ خاصیت غلظت (گرانروی) در دماهای زیاد و کم، پایداری بالا در مقابل اکسیداسیون، جلوگیری از خوردگی، کمک به کمتر شدن مصرف سوخت، کاهش رسوبات موتور و.. اشاره نمود. روغن های تمام سنتتیک، گران قیمت ترین روغن موتور های بازار را تشکیل می دهند و قیمت بعضی از انواع آن ها در بطری های پنج لیتری، به بیش از 200 هزار تومان هم می رسد. همچنین کارکرد آن ها به تبع کیفیت بهترشان بالاتر می باشد.
اما دسته سوم روغن موتورهای نیمه سنتتیک هستند که مشخصات و قیمتی بین دو نوع معدنی و تمام سنتتیک دارند.
به طور مختصر شاخصی به نام API معمولاً روی بطری های روغن درج می گردد که می توانید کیفیت روغن موتور را از روی آن متوجه شوید . به این صورت که عمدتاً در مقابل عبارت API ، حرف انگلیسی S و بعد از آن یکی از حروف A تا N به غیر از I و K درج می گردد. بر اساس این گفته ها، هر چه حرف انگلیسی درج شده در مقابل حرف اس، به N نزدیک تر باشد، نشان دهنده کیفیت بالاتر روغن موتور می باشد. می توان گفت هر چه قدر کیفیت روغن موتور بیشتر باشد، مقاومت و کارایی و عملکرد آن هم بالاتر می باشد. البته طبیعی است که در مناطق جغرافیایی گوناگون، کارکرد روغن متفاوت خواهد بود. در این زمینه خاک نژاد کارشناس خودرو می گوید که برای شهری مثل مشهد، روغن موتورهایی با درجه SL به بالا، به طور معمول کارکردی در حدود 8 تا 10 هزار کیلومتر ( و با توجه به ویژگی های خاص بعضی از روغن موتورها حتی بیشتر از این عدد ) خواهند داشت. ولی روغن های زیر این درجه را باید در نهایت در حدود 6هزار کیلومتر تعویض نمود.
با این تفاسیر، باید به یاد داشته باشید API روغن موتوری که برای ماشین خود انتخاب می کنید، حداقل برابر با آن اندازه ای است که در کاتالوگ اتومبیل شما درج شده است. به طور مثال برای پراید 111، سایپا در دفترچه راهنمای مشتری این اتومبیل، API معادل با درجه SJ را پیشنهاد کرده است. با این حال کارشناسان باز بر استفاده دقیق از روغن موتور توصیه شده سازنده اتومبیل تاکید دارند
توجه:سایت کارکالا توزیع کننده انواع روغن موتور در کیفیت های متنوع میباشد.خواهشمندیم جهت خرید و یا بازدید از قیمت ها به سایت کارکالا مراجعه نمایید.
قابل ذکر است که تمامی روغن موتور ها دارای30 درصد تخفیف ویژه برای مشتریان سایت کارکالا می باشند و هزینه ی ارسال خرید بالای 200 هزار تومان برای مشتریان عزیز رایگان میباشد.
ارسال فوری به سراسر کشور
خرید عمده : فروشگاه اینترنتی کارکالا آماده ارائه خدمات به نمایندگی های مجاز خودرو - عاملین توزیع شهرستان ها و اتوسرویس های محترم سراسر ایران می باشد
قابل ذکر است که فروشگاه اینترنتی کارکالا دارای نماد اعتماد الکترونیکی از وزارت صنعت ، معدن و تجارت می باشد.
به امید خریدی خوب به صرفه و به یادماندنی برای شما هموطنان عزیز
آدرس سایت کارکالا: www.carkala.com
#روغن_موتور #تعویض_روغن #روغنموتور #تعویض_روغن_موتور #روغن_موتور_الف #اتوسرویس #اتو_سرویس
کم مصرف ترین اتومبیل های تولید داخل
در گذشته باورمردم بر این بود که ماشین هایی با مصرف سوخت کم به منظور استفاده داخلی شهری و مناسب خانوادههای کم جمعیت مناسب می باشند ولی با پیشرفت تکنولوژی و بیشتر شدن مشتریان این نوع اتومبیل ها، سازندگان بیشتری تمرکز خود را روی این نوع خودرو ها گذاشته اند و تلاش دارند که محصولی عرضه کنند که در کنار سایر مشخصهها و برتری های دیگر مصرف سوخت کاملا مقرون به صرفه ای را به مشتریان عرضه کند، از سویی دیگر ملاحظات زیست محیطی هم موجب شده است اتومبیل سازان تمرکز بیشتری روی کم تر کردن مصرف سوخت ماشین های خود داشته باشند تا بتوانند از آلایندگی اتومبیل های خود کم کنند. در ادامه به کم مصرف ترین ماشین های بازار داخلی اتومبیل اشاره کرده ایم، امیدواریم که این بررسی کمک و دقت شما را در مصارف روزانه و استفاده از اتومبیل بهبود بخشد.
ماشین های با مصرف زیاد داخلی معمولا اتومبیل هایی هستند که از موتور XU7 بهره می برند. این موتورها موجب می گردند تا مصرف این اتومبیل ها در داخل شهر حتی به 13 لیتر برسد. این نوع موتور در بعضی از تیپهای سمند و پژو پارس و پژو 405 استفاده می گردد و موجب شده تا این اتومبیل ها را به اتومبیل هایی پرمصرف تبدیل کنند. در ادامه با خودرو های کم مصرف و بهینه ترین ماشین هایی که در داخل کشور تولید می گردند آشنا می شوید و امکان خرید آنها در بازار داخلی هم موجود می باشد.
ام وی ام 110S چری، نسل جدید اتومبیل ام وی ام 110 است، این اتومبیل علاوه بر تغییر کامل طراحی و داشتن زیبایی ظاهری نسبی، دارای مشخصات فنی بهتری نیز می باشد، اما خصوصیت اصلی این اتومبیل مصرف سوخت کم آن است که در حالت ترکیبی 5.5 لیتر در هر 100 کیلومتر می باشد.
هیوندای اکسنت از قدیمی ترین محصولات کمپانی هیوندای می باشد که تولید آن از سال 1994 شروع شد. این اتومبیل را می توان یک سواری مناسب برای خانواده حساب کرد که برای رانندگی داخل شهری تجربه راحت و نرمی را به وجود می آورد. امکانات این اتومبیل در حد لوکس نمی باشد اما کمترین نیازهای یک خانواده را تامین می نماید. ولی مهم ترین خصوصیت این اتومبیل را میتوان مصرف سوخت بهینه آن دانست سوزاندن 6.5 لیتر به طور ترکیبی در هر 100 کیلومتر. البته علت کم بودن مصرف بنزین اتومبیل را می توان بهره بردن از موتور 1.6 لیتری و گیربکس دستی در مونتاژ داخلی دانست
تیپ 2 پژو 206 در حقیقت مدل پیشرفته تر پژو تیپ 1 می باشد. سیستم برق این اتومبیل بر خلاف مدل قبلی، مالتی پلکس می باشد، ولی هم چنان آینه های کناری و شیشه بالابر پشتی دستی می باشند. خوشبختانه از سال 1390 سیستم ترمز ABS هم به پژو 206 تیپ 2 افزوده شد تا از امنیت بالاتری بهره مند گردد. از لحاظ فنی، این مدل نیز شبیه به پژو206 تیپ 1 بود.
مصرف سوخت ترکیبی تیپ 2 پژو 206، 6.4 لیتر در هر 100 کیلومتر می باشد که بین اتومبیل های داخلی مقدارچشم گیری محسوب می شود و یکی از علل مهم فروش زیاد پژو 206 محسوب می گردد.
پژو 206 تیپ 5 محبوب ترین ماشین بین مدلهای پژو 206 می باشد. مشخصات فنی این مدل نسبت به مدل قبل پیشرفت زیادی داشته است که مهم تزین آن ها، جایگزین شدن موتور TU3 با موتور TU5 می باشد که توان و قدرت بالا تری دارد، به علاوه ترمزهای ABS 4 کاناله و ارتفاع کمتر سیستم تعلیق آن، موجب شده بود تا امروز یکی از پرفروش ترین ماشین های بازار داخلی باشد. مصرف بنزین این ماشین در مقایسه با مدل قبل کمی بیشتر شده بود و به 6.6 لیتر به ازای هر 100 کیلومتر رسیده است.
تیپ V8 پژو 206 را می توان به عنوان مدل صندوق دار تیپ 5 پژو 206 هاچ بک حساب کرد که از موتور TU5 با حجم موتور 1587 سیسی استفاده می نماید. تیپ V8 پژو 206 از نظر امکانات کامل ترین مدل پژو 206 صندوق دار می باشد. مصرف بنزین پژو 206 صندوق دار V8 هم شبیه به پژو 206 تیپ 5، 6.6 لیتر به ازای هر 100 کیلومتر است. در حقیقت تیپV8 پژو 206 به درخواست و اعتراض مشتریان مبنی بر کمبود فضای پژو 206 هاچ بک تولید شده است
و همچنین می توانیم به خودرو های پراید 111 ، پراید 132 ، پراید 131 ، تیبا و تیبا 2 به عنوان خودرو های کم مصرف داخلی اشاره داشته باشیم.